جامعیت دین به چه معناست

«جامعیت دین به معنای گستردگى دین می باشد.»

اندیشمندان و صاحب نظران در مورد جامعیت و گستردگى دین، نظریات و تفسیرهاى مختلفى ارائه داده اند که مى توان آنها را در سه نظریه خلاصه کرد:

1. دین، جامع همه ى علوم و معارف بشرى و بیان کننده ى همه ى مسائل نظرى و عملى در سطح کلان و جزئى در عرصه هاى مختلف زندگى مادى و معنوى است و تعالیم آن انسان را از هر گونه تلاش فکرى در شناخت خود، جهان و ابعاد مختلف زندگى بى نیاز مى کند; لذا دین داراى نظام هاى لازم براى اداره ى جامعه است و مى توان علوم مختلف نظیر جامعه شناسى، روان شناسى، اقتصاد، سیاست، فیزیک، شیمى و حتى کامپیوترى و... را از آن استخراج کرد.

2. وظیفه ى دین، ارائه ى رهنمود براى رسیدن انسان به سعادت و کمال اخروى است، نه براى اداره ى جامعه و مسائل دنیوى; هم چنین جامعیت دین در این است که آنچه در هدایت به کمال وسعادت اخروى انسان نقش دارد در اختیار بشر قرار مى دهد.

3. جامعیت دین را باید در راستاى هدف و رسالت آن ملحوظ داشت و از هر گونه افراط و تفریط در این زمینه پرهیز کرد. با نگاهى اجمالى به قرآن و روایات درمى یابیم که هدف دین، تأمین سعادت دنیا و آخرت انسان است و چون امور دنیوى و مناسبات اجتماعى تأثیر شگرفى در روحیات و کمال انسان و تأمین سعادت واقعى وى دارند، دین خاتم هرگز نمى تواند از دخالت در این امور چشم پوشى کند و باید براى آنها برنامه اى جامع ارائه نماید.