معنی ضرب المثل تهی پای رفتن به از کفش تنگ

ضرب المثل «تهی پای رفتن به از کفش تنگ» به معنای «نداشتن چیزی که به ما ضرر و زیان می‌رساند، بهتر از داشتن آن است» می‌باشد.

این ضرب المثل به طور کلی به این معنی اشاره دارد که اگر چیزی باعث رنج و سختی ما می‌شود، بهتر است از آن دست بکشیم، حتی اگر به معنای فدا کردن چیز دیگری باشد.

می‌توان از این ضرب المثل در موردهای مختلفی استفاده کرد، مانند:

شغل: اگر شغلی دارید که شما را اذیت می‌کند و باعث استرس و اضطراب شما می‌شود، بهتر است به دنبال شغل دیگری باشید، حتی اگر به معنای درآمد کمتر باشد.

رابطه: اگر در یک رابطه عاطفی ناسالم هستید که شما را آزار می‌دهد، بهتر است از آن خارج شوید، حتی اگر به معنای تنها ماندن باشد.

مال: اگر چیزی دارید که برای شما بار اضافی محسوب می‌شود و از آن استفاده نمی‌کنید، بهتر است آن را بفروشید یا ببخشید، حتی اگر به معنای از دست دادن پول باشد.

معنی ظاهری این ضرب المثل این است که پابرهنه راه رفتن راحت‌تر از پوشیدن کفشی است که تنگ باشد و پا را اذیت کند. این به عنوان نمادی از رهایی از هر چیزی که باعث سختی و ناراحتی می‌شود، چه مادی و چه معنوی، تلقی می‌شود.

در اینجا چند نمونه از کاربرد این ضرب المثل در شعر و ادبیات فارسی آمده است:

سعدی:

تهی پای رفتن به از کفش تنگ

بلای سفر به که در خانه جنگ

مولانا:

از جان تهی شو تا به خدا ره یابی

گر تو به خود مشغول باشی از خدا باز مانی

در نهایت، ضرب المثل «تهی پای رفتن به از کفش تنگ» یادآور این نکته است که باید در زندگی به دنبال آرامش و آسایش باشیم و از هر چیزی که باعث سختی و رنج ما می‌شود، دوری کنیم.