بهترین کارگردان های ایران

«اصغر فرهادی» جزو بهترین کارگردانان مرد سینمای ایران شناخته می‌شود. فعالیت هنری فرهادی با همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا در فیلم “ارتفاع پست” (۱۳۸۰) آغاز شد. او سپس فیلم “رقص در غبار” (۱۳۸۱) را ساخت که برای آن جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد. همچنین در فیلم “چهارشنبه‌سوری” (۱۳۸۴)، فرهادی جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردان را به دست آورد.

«مسعود کیمیایی» در سال ۱۳۴۵ با همکاری ساموئل خاچیکیان در فیلم “خداحافظ تهران”، فعالیت خود در سینما را شروع کرد و با برادران اخوان به فعالیت در زمینهٔ ساخت فیلم پرداخت. اغلب آثار کیمیایی در ژانر اجتماعی-سیاسی قرار می‌گیرند و علاوه‌بر فعالیت‌های سینمایی، تجربهٔ نوشتن رمان و شعر را نیز دارد.

«تهمینه میلانی» با فیلم “بچه‌های طلاق” موفق شد در جشنواره فجر جایزه بهترین فیلم اول را بدست آورد. در سال ۱۳۷۶، میلانی فیلم “دو زن” را ساخت. این فیلم به خاطر کیفیت خوب خود، موجب شد میلانی جایزه بهترین فیلمنامه در جشنواره فیلم فجر را برنده شود و به عنوان نامزد بهترین کارگردانی از همین جشنواره انتخاب شد.

«عباس کیارستمی» را باید در ردهٔ سینماگران جریان موسوم به موج نوی سینمای ایران در کنار همتایانی همچون سهراب شهید ثالث و پرویز کیمیاوی قرار داد. سادگی، استفاده از کودکان به عنوان نقش اصلی و قهرمان داستان، سبک مستندگونه، بهره‌گیری از فضاهای روستایی، حذف کارگردان، شاعرانگی و همچنین مکالمه شخصیت‌ها در حین سواری، برخی از ویژگی‌های مشهور فیلم‌های کیارستمی هستند که او را به یکی از بهترین کارگردانان ایران تبدیل می‌کند.

«ابراهیم حاتمی‌کیا» با ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند دربارهٔ جنگ آغاز به کار کرد. او برای فیلم “آژانس شیشه‌ای” که در سال ۱۳۷۶ ساخته شد، جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی را در شانزدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. همچنین، حاتمی‌کیا سه بار برای فیلم‌های “آژانس شیشه‌ای”، “به رنگ ارغوان” و “به وقت شام” موفق به کسب جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در جشنواره فیلم فجر شد.