اعرابی را دیدم در حلقه جوهریان

این حکایت یکی از زیباترین «حکایات سعدی»است که در گلستان و در باب سوم در فضیلت قناعت آورده شده است. متن این حکایت به شرح زیر است:

اعرابی ای را دیدم در حلقه جوهریان بصره که حکایت همی کرد که وقتی در بیابان راه گم کرده بودم و از زادمعنی با من چیزی نبود و دل بر هلاک نهاده که ناگاه کیسه‌ای یافتم پرمروارید. هرگز آن ذوق و شادی فراموش نکنم که پنداشتم گندم بریان است و باز آن تلخی و نومیدی که بدانستم که مروارید است.

• در بیابان خشک و ریگ روان
• تشنه را در دهان چه دُر چه صدف