خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است کارم از گریه گذشته است بدان می خندم

شعر کامل خاک شیراز از غزلیات رهی معیری

1. چون شفق گرچه مرا باده ز خون جگر است - دل آزاده‌ام از صبح طربناک‌تر است

2. عاشقی مایه شادی بود و گنج مراد - دل خالی ز محبت صدف بی‌گهر است

3. جلوه برق شتابنده بود جلوه عمر - مگذر از باده مستانه که شب در گذر است

4. لب فروبسته‌ام از ناله و فریاد ولی - دل ماتم‌زده در سینه من نوحه‌گر است

5. گریه و خنده آهسته و پیوسته من - همچو شمع سحر آمیخته با یکدگر است

6. داغ جان‌سوز من از خنده خونین پیداست - ای بسا خنده که از گریه غم‌انگیزتر است

7. خاک شیراز که سرمنزل عشق است و امید - قبله مردم صاحبدل و صاحب‌نظر است

8. سرخوش از ناله مستانه سعدی است رهی - همه گویند ولی گفته سعدی دگر است