گنج حکمت ای رفیق

روزی حضرت عیسی (ع) از مکانی می گذشت. نادانی با ایشان برخورد کرد و از حضرت عیسی سوالی پرسید؛ از روی مهربانی جوابش را داد و آن شخص جواب را نپذیرفت و شروع به فحش و ناسزا کرد. طوری که او نفرین می کرد اما حضرت عیسی با مهربانی با او رفتار می کرد.

عزیزی به آنجا رسید؛ گفت:« ای روح خدا، چرا به این نامرد دچار شدی و در مقابلش ناتوان شدی و هر چه او خشم از خود نشان می‌دهد تو با مهربانی برخورد می‌کنی، و با اینکه او به تو ستم می‌کند و آزار می‌رساند تو مهربانی را در پیش گرفتی؟»

عیسی گفت:«ای دوست من! هر ظرفی آنچه را در خود دارد به بیرون تراوش می‌کند، از کوزه همان چیزی بیرون می‌تراود که در آن است؛ از او این ویژگی‌های بیرون می‌آید و از من این رفتار. من از او خشمگین نمی‌شوم و او از من ادب یاد می‌گیرد. من بخاطر حرف‌های او نادان نمی‌شوم ولی او از رفتار من عاقل می‌شود.»