در مورد شخصیت بزرگمهر تحقیق کنید و شرح حال یا داستانی از زندگی او را در کلاس بخوانید

«بزرگمهر حکیم: دانشمند و وزیر برجسته ایران باستان»

بزرگمهر بُختاگان (متولد حدود سال ۵۳۰ میلادی - مرگ حدود سال ۵۹۰ میلادی) یکی از بزرگترین دانشمندان، حکیمان و وزیران دربار ساسانی بود. او در زمان پادشاهی خسرو انوشیروان (۵۳۱ تا ۵۷۹ میلادی) به مقام وزارت رسید و به خاطر حکمت، ذکاوت و تدبیر خود شهرت فراوانی یافت.

زندگی‌نامه:

زادگاه: برخی منابع زادگاه بزرگمهر را مدائن (پایتخت زمستانی ساسانیان) و برخی دیگر پاهانگ (شهری در استان فارس) می‌دانند.

تحصیلات: بزرگمهر در کودکی به آوستا و علوم دینی زرتشتی تسلط یافت و سپس به فراگیری علوم مختلف از جمله فلسفه، منطق، هندسه، نجوم و طب پرداخت.

وزارت: بزرگمهر پس از جلب توجه خسرو انوشیروان به واسطه هوش و ذکاوت خود، به مقام وزارت رسید و در طول دوران وزارت خود خدمات ارزنده‌ای به کشور و مردم ایران ارائه کرد.

اقدامات: برخی از اقدامات برجسته بزرگمهر عبارتند از:

اصلاح نظام اداری و مالی کشور: بزرگمهر با تدبیر و سیاست خود، نظام اداری و مالی کشور را اصلاح کرد و به ساماندهی امور دیوانی و مالیاتی پرداخت.

ترویج علم و دانش: او با تأسیس مدارس و کتابخانه‌ها، به ترویج علم و دانش در کشور پرداخت و دانشمندان و فرهیختگان را مورد حمایت قرار داد.

ترجمه کتاب‌ها: بزرگمهر دستور داد تا کتاب‌های ارزشمند از زبان‌های مختلف به زبان پهلوی ترجمه شوند و در اختیار مردم قرار گیرند.

تألیف کتاب: او خود نیز کتاب‌هایی در زمینه‌های مختلف از جمله اخلاق، سیاست و تاریخ تألیف کرد.

اختراع شطرنج: برخی منابع اختراع شطرنج را به بزرگمهر نسبت می‌دهند.

مرگ: بزرگمهر پس از مرگ خسرو انوشیروان، به دستور پسر او هرمز چهارم به زندان افتاد و در زندان کور شد. او پس از مدتی در زندان جان خود را از دست داد.

آثار:

از بزرگمهر آثار متعددی به جا مانده است که مشهورترین آنها پندنامه بزرگمهر است. این کتاب مجموعه‌ای از اندرزها و سخنان حکیمانه بزرگمهر است که در قالب نظم و نثر به نگارش درآمده است.

بزرگمهر در تاریخ:

بزرگمهر در تاریخ ایران به عنوان یکی از بزرگترین دانشمندان، حکیمان و وزیران شناخته می‌شود. او به خاطر حکمت، ذکاوت، تدبیر و خدمات ارزنده‌اش به کشور و مردم ایران مورد احترام و تحسین فراوانی قرار دارد.