معنی دوکس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند

حکایت "دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند" از سعدی

این حکایت از گلستان سعدی است و به دو نفر اشاره دارد که هر کدام به طریقی تلاش می‌کنند، اما در نهایت به نتیجه‌ای نمی‌رسند.

نفر اول: ثروتی اندوخته اما از آن استفاده نمی‌کند و لذت زندگی را از خود می‌گیرد.

نفر دوم: علم و دانش زیادی می‌آموزد اما از آن در عمل استفاده نمی‌کند و به دیگران کمکی نمی‌کند.

سعدی با بیان این حکایت به ما می‌آموزد که:

• انباشتن ثروت بدون استفاده از آن فایده‌ای ندارد. ثروت باید برای رفاه و آسایش زندگی به کار گرفته شود.
• دانش بدون عمل نیز بی‌فایده است.
• هدف از علم و دانش باید ارتقای زندگی خود و دیگران باشد.