هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات معنی

معنی بیت "هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون بر می آید مفرح ذات" از گلستان سعدی:

هر نفسی که فرو می رود: هر بار که نفس به داخل ریه ها کشیده می شود، مایه ی حیات و زندگی ما است.

ممد حیات است: حیات و زندگی ما را مدد می کند و تداوم می بخشد.

و چون بر می آید: و زمانی که نفس از ریه ها خارج می شود،

مفرح ذات است: شادی بخش وجود ما است و احساس طراوت و شادابی به ما می دهد.