مورخان چگونه پی بردند که کرمانشاه مورد توجه پارس ها و پارت ها بوده است

مورخان از طریق شواهد مختلفی پی بردند که کرمانشاه مورد توجه پارس ها و پارت ها بوده است. این شواهد شامل موارد زیر می شوند:

منابع باستانی:

کتیبه های بیستون: این کتیبه ها که به دستور داریوش هخامنشی در کوه بیستون در نزدیکی کرمانشاه حک شده اند، به شرح لشکرکشی های داریوش و فتح مادها توسط او می پردازند. این کتیبه ها نشان می دهد که کرمانشاه در آن زمان یک منطقه مهم و استراتژیک بوده است.

سکه های اشکانی: سکه های اشکانی که در کرمانشاه پیدا شده اند، نشان می دهد که این شهر در دوره اشکانیان نیز یک مرکز مهم بوده است.

متون تاریخی: مورخان یونانی و رومی مانند پلوتارک و استرابون از کرمانشاه به عنوان یک شهر مهم در قلمرو پارس ها و پارت ها نام برده اند.

شواهد باستان شناسی:

آثار باستانی: در کرمانشاه آثار باستانی متعددی از دوره های هخامنشی و اشکانی وجود دارد که نشان دهنده اهمیت این شهر در آن دوره ها است. این آثار شامل معبد آناهیتا، طاق بستان، و گورستان هخامنشی در بیستون می شوند.

کاوش های باستان شناسی: کاوش های باستان شناسی در کرمانشاه نشان داده است که این شهر در دوره های هخامنشی و اشکانی یک مرکز مهم فرهنگی و اقتصادی بوده است.

موقعیت جغرافیایی:

موقعیت استراتژیک: کرمانشاه در موقعیت استراتژیکی در غرب ایران قرار دارد. این شهر در مسیر جاده ابریشم قرار دارد و از دیرباز به عنوان یک مرکز تجاری مهم شناخته می شده است.

منابع طبیعی: کرمانشاه از منابع طبیعی فراوانی مانند آب و خاک حاصلخیز برخوردار است. این امر باعث شده بود تا این شهر در دوران باستان به عنوان یک منطقه کشاورزی و دامپروری مهم شناخته شود.

نتیجه:

شواهد مختلف نشان می دهد که کرمانشاه در دوره های هخامنشی و اشکانی یک شهر مهم و مورد توجه بوده است. این شهر به دلیل موقعیت استراتژیک، منابع طبیعی و آثار باستانی متعدد، از اهمیت زیادی در تاریخ ایران برخوردار است.