علت اصلی پرواز هواپیما چه نیرویی است

علت اصلی پرواز هواپیما نیروی برآر (Lift) است. این نیرو در اثر اختلاف فشار هوا در بالا و پایین بال هواپیما ایجاد می‌شود.

شکل بال هواپیما به گونه‌ای است که انحنای آن در بالا بیشتر از انحنای در زیر بال است. وقتی هواپیما در حال حرکت است، جریان هوا در بالا و پایین بال برقرار می‌شود. از آنجا که مسافت روی بال بیشتر از زیر بال است، سرعت هوا از روی بال نیز بیشتر از زیر بال است.

طبق قانون برنولی، اگر سرعت یک سیال (در اینجا هوا) افزایش یابد، فشار آن کاهش می‌یابد. پس با کمی دقت در جملات بالا می‌توانیم دریابیم که فشار هوا در روی بال کمتر از فشار در زیر بال است.

این اختلاف فشار باعث به وجود آمدن نیرویی رو به سمت بالا می‌شود که به آن نیروی برآر می‌گویند. این نیرو خنثی کننده جاذبه زمین است و باعث می‌شود هواپیما بتواند به پرواز خود ادامه دهد.

علاوه بر نیروی برآر، سه نیروی دیگر نیز بر هواپیما وارد می‌شوند:

نیروی رانش: این نیرو توسط موتورهای هواپیما ایجاد می‌شود و هواپیما را به جلو می‌راند.

نیروی وزن: این نیرو به دلیل جاذبه زمین، هواپیما را به سمت پایین می‌کشد.

نیروی مقاومت: این نیرو در اثر اصطکاک هوا با بدنه هواپیما ایجاد می‌شود و سرعت هواپیما را کاهش می‌دهد.

برای پرواز هواپیما، لازم است که نیروی برآر بیشتر از نیروی وزن باشد. همچنین، نیروی رانش باید بیشتر از نیروی مقاومت باشد تا هواپیما بتواند به سرعت دلخواه خود برسد.

عوامل متعددی بر میزان نیروی برآر تأثیر می‌گذارند:

سرعت هوا: با افزایش سرعت هوا، نیروی برآر نیز افزایش می‌یابد.

زاویه حمله: زاویه‌ای که بال هواپیما با جریان هوا می‌سازد، زاویه حمله نامیده می‌شود. با افزایش زاویه حمله، تا حدی نیروی برآر افزایش می‌یابد، اما پس از آن به دلیل جدا شدن جریان هوا از روی بال، نیروی برآر کاهش می‌یابد.

شکل بال: انحنای بال و طول و عرض آن بر میزان نیروی برآر تأثیر می‌گذارند.

در نهایت، پرواز هواپیما به علم و دانش و مهارت‌های مختلفی نیاز دارد. خلبانان باید با اصول پرواز و نحوه کنترل هواپیما آشنا باشند. همچنین، مهندسان باید هواپیما را به گونه‌ای طراحی کنند که بتواند به طور ایمن و efficient پرواز کند.