کرونا در نهج البلاغه

در نهج البلاغه، به طور مستقیم به بیماری کرونا اشاره نشده است. اما آموزه ها و حکمت های نهج البلاغه می تواند در مواجهه با این بیماری راهگشا باشد.

برخی از این آموزه ها عبارتند از:

▪توکل به خدا: در خطبه 22 نهج البلاغه، امام علی (ع) می فرماید: «هر کس بر خدا توکل کند، خدا او را کفایت می کند.» توکل به خدا به انسان آرامش و صبر در برابر سختی ها می دهد.

▪صبر و شکیبایی: در خطبه 15 نهج البلاغه، امام علی (ع) می فرماید: «صبر، گنجی است که هر کس آن را داشته باشد، به هر چه می خواهد می رسد.» صبر و شکیبایی در برابر بیماری کرونا، به انسان کمک می کند تا از نظر روحی و روانی قوی بماند و با این بیماری مقابله کند.

▪تدبیر و پیشگیری: در نامه 53 نهج البلاغه، امام علی (ع) به مالک اشتر می فرماید: «در کارها تدبیر و پیش‌بینی کن، و پیش از آنکه کار بر تو دشوار شود، چاره اندیشی نما.» این آموزه بر اهمیت پیشگیری از بیماری کرونا تأکید دارد.

▪کمک به دیگران: در خطبه 176 نهج البلاغه، امام علی (ع) می فرماید: «بهترین مردم کسی است که بیشترین سود را به مردم برساند.» کمک به دیگران در زمان بیماری کرونا، مانند کمک به تهیه اقلام ضروری برای افراد بیمار یا سالمند، می تواند از بار مشکلات این بیماری بکاهد.

در اینجا چند نمونه از حکمت های نهج البلاغه در مورد بیماری و بلا آمده است:

¤«بیماری، تازیانه ای است که خداوند به وسیله آن بندگانش را بیدار می کند.» (حکمت 128)

¤«بیماری، گناهی را که در دل پنهان است، آشکار می کند.» (حکمت 129)

¤«بیماری، نعمتی است از نعمت های خداوند.» (حکمت 130)

همچنین در نهج البلاغه به دعا و توسل به خداوند در زمان بیماری و بلا تأکید شده است.

در اینجا چند نمونه از دعاهای نهج البلاغه در مورد بیماری و بلا آمده است:

¤«خدایا، من از تو عافیت و سلامتی در دنیا و آخرت می خواهم.» (دعای 4)

¤«خدایا، من از تو می خواهم که مرا از شر بیماری ها و بلاها حفظ کنی.» (دعای 10)

¤«خدایا، من از تو می خواهم که مرا در برابر بیماری ها و بلاها صبر و شکیبایی دهی.» (دعای 15)

با توجه به آموزه ها و حکمت های نهج البلاغه، می توان در مواجهه با بیماری کرونا به موارد زیر توجه کرد:

■توکل به خدا و صبر و شکیبایی در برابر بیماری

■تدبیر و پیشگیری از بیماری

■کمک به دیگران در زمان بیماری

■دعا و توسل به خداوند