شعر خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن

خدایا؛ عاشقان را با غمِ عشق، آشنا کن…

ز غم های دگر؛ غیر از غمِ عِشقت، رها کن

تو خود گفتی؛ که در قلبِ شِکسته خانه داری…

شکسته قلبِ من؛ جانا به عهدِ خود وفا کن…

خدایا؛ بی پناهم… زِ تو ، جز تو نخواهم…

اگر عشقت گناه است ؛ ببین غرقِ گُناهم

دو دستِ دعا فرا برده ام ؛ به سویِ آسمان ها

که تا پر کِشم ؛ به بالِ غمت…

رها؛ در کهکشان ها…

چو نیلوفر عاشقانه ؛ چنان میپیچَم به پای تو

که سَر تا پا بشکفد گُل ؛ ز هر بندم در هوای تو

به دستِ یاری اگر که نگیری تو ، دستِ دلم را…

دگر که بگیرد؟

به آه و زاری اگر نَپذیری ؛ شِکسته دلم را…

دگر که پذیرد؟