تفاوت سفارت و کنسولگری

سفارت و کنسولگری هر دو نماینده یک کشور در کشور دیگر هستند، اما وظایف و اختیارات آنها با هم تفاوت دارد.

«سفارتخانه»:

نماینده رسمی کشور فرستنده در کشور میزبان: سفارتخانه بالاترین مقام دیپلماتیک یک کشور در کشور دیگر است و به طور مستقیم با دولت میزبان ارتباط برقرار می کند.

وظایف سیاسی: سفارتخانه وظایف سیاسی متعددی مانند مذاکره، رایزنی و تبادل نظر درباره مسائل مختلف سیاسی و دیپلماتیک بین دو کشور را بر عهده دارد.

محل استقرار سفیر: سفارتخانه محل استقرار سفیر، که بالاترین مقام دیپلماتیک یک کشور در کشور دیگر است، می باشد.

تعداد محدود: هر کشور فقط یک سفارتخانه در پایتخت کشور دیگر می تواند داشته باشد.

«کنسولگری»:

نماینده محلی کشور فرستنده در کشور میزبان: کنسولگری یک نمایندگی کوچک تر از سفارتخانه است که در یک شهر مهم به غیر از پایتخت کشور میزبان قرار دارد.

وظایف کنسولی: کنسولگری وظایف کنسولی متعددی مانند صدور ویزا و پاسپورت، ارائه خدمات به شهروندان کشور خود در کشور میزبان، حمایت از منافع آنها و کمک به آنها در مواقع اضطراری را بر عهده دارد.

محل استقرار консуل: کنسولگری محل استقرار консуل، که نماینده دیپلماتیک با رتبه ای پایین تر از سفیر است، می باشد.

تعداد نامحدود: یک کشور می تواند چند کنسولگری در خاک کشور دیگر داشته باشد.

به طور خلاصه:

سفارتخانه نماینده رسمی و سیاسی یک کشور در کشور دیگر است، در حالی که کنسولگری نماینده محلی و کنسولی آن کشور است.

سفارتخانه وظایف سیاسی را بر عهده دارد، در حالی که کنسولگری وظایف کنسولی را بر عهده دارد.

سفارتخانه در پایتخت کشور میزبان قرار دارد، در حالی که کنسولگری در یک شهر مهم به غیر از پایتخت قرار دارد.

هر کشور فقط یک سفارتخانه در کشور دیگر می تواند داشته باشد، اما می تواند چند کنسولگری در آن کشور داشته باشد.