یا علی نام تو بردم نه غمی ماند نه همی

متن کامل شعر:

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند نه همی

درد عشقت به دلم ریخت غم عالم ندهم

غزل شماره ۲ - مناجات

ای خدا آه سحرخیزان درد مند

کی رسد بر تو نداها و دمادم ندهم

من نه آنم که ز دنیا طلبم کام و مراد

من نه آنم که ز هستی به خدا دم ندهم

گر کسی گوید از این باده که ما نوشیدیم

گو بگویم که به کس راز محرم ندهم

گر کسی گوید از این آتش که ما در دل داریم

گو بگویم که به کس ره به حرم ندهم

تا ندانسته کسی قدر می ناب مرا

جام می بر کف نااهل و سفیه ندهم

گر کسی گوید از آن یار سفر کرده ما

گو بگویم که نشانش به رهگذرم ندهم

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند نه همی

درد عشقت به دلم ریخت غم عالم ندهم

ای طبیب همه دردها و غمها و بلا

من به جز تو به کسی درد خود و غم ندهم

ای خدا آه سحرخیزان درد مند

کی رسد بر تو نداها و دمادم ندهم

من نه آنم که ز دنیا طلبم کام و مراد

من نه آنم که ز هستی به خدا دم ندهم

گر کسی گوید از این باده که ما نوشیدیم

گو بگویم که به کس راز محرم ندهم

گر کسی گوید از این آتش که ما در دل داریم

گو بگویم که به کس ره به حرم ندهم

تا ندانسته کسی قدر می ناب مرا

جام می بر کف نااهل و سفیه ندهم

گر کسی گوید از آن یار سفر کرده ما

گو بگویم که نشانش به رهگذرم ندهم

شرح:

این غزل از استاد محمدحسین شهریار، شاعر نامدار ایرانی، در وصف امام علی (ع)، اولین امام شیعیان، سروده شده است.

در این غزل، شاعر به مقام و منزلت امام علی (ع) و تأثیر نام ایشان در رفع غم و اندوه اشاره می‌کند.

شاعر در بیت اول می‌گوید:

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند نه همی

درد عشقت به دلم ریخت غم عالم ندهم

یعنی:

به محض اینکه نام تو را بردم، غم و اندوه از من دور شد و هیچ غمی باقی نماند.

درد عشق تو در دلم ریخته است و غم هیچ کس و هیچ چیز را به خود راه نمی‌دهم.

شاعر در ادامه غزل به بیان فضایل و مناقب امام علی (ع) می‌پردازد و از ایشان به عنوان طبیب همه دردها و غمها و بلا یاد می‌کند.

این غزل از غزلیات بسیار مشهور و محبوب استاد شهریار است و بارها توسط خوانندگان مختلف خوانده شده است.