مطابق با شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید حضرت زهرا

نهج البلاغه، مجموعه‌ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های امام علی (ع) است که توسط سید رضی در قرن چهارم هجری گردآوری شده است. ابن ابی الحدید، دانشمند و مورخ معروف، تفسیری بر نهج البلاغه نوشته است که به عنوان یکی از مهم‌ترین و کامل‌ترین تفاسیر این کتاب شناخته می‌شود.

در نهج البلاغه و تفسیر ابن ابی الحدید، به حضرت زهرا (س)، دختر پیامبر اسلام (ص) و همسر امام علی (ع)، اشاره‌هایی شده است. حضرت زهرا در اسلام و به خصوص در میان شیعیان، به عنوان یک شخصیت مقدس و الگویی برای زنان مسلمان شناخته می‌شود. او نه تنها به خاطر نسبت خود با پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع)، بلکه به خاطر فضائل اخلاقی، علمی و عبادی خود مورد احترام است.

در نهج البلاغه و تفسیر آن، مواضع و سخنان حضرت زهرا (س) در دفاع از حقوق همسرش امام علی (ع) و در مقابله با برخی از مسائل سیاسی و اجتماعی آن زمان بیان شده است. به ویژه، خطبه‌ای که ایشان در مسجد پیامبر (ص) ایراد کردند و در آن به حقوق امام علی (ع) و نقد عملکرد خلفای آن زمان پرداخته‌اند، بسیار مشهور است.

این خطبه و دیگر اشارات به حضرت زهرا (س) در نهج البلاغه و تفسیر ابن ابی الحدید، نشان‌دهنده جایگاه ویژه ایشان در تاریخ اسلام و احترام ویژه‌ای است که امام علی (ع) و دیگر مسلمانان به ایشان داشته‌اند.