سلام عليكم طبتم فادخلوها خالدين تفسير

ترجمه: «سلام بر شما باد (خوشا به حال شما) که چه خوش عیش ابدی نصیب شما گردید حالی در این بهشت ابد در آیید و جاودان متنعّم باشید.»

و این جمعیت گروه گروه وارد بهشت مى شوند این آیات که آخرین آیات سوره «زمر» است همچنان بحث هاى مربوط به معاد را ادامه مى دهد، و چون در آیات پیشین، سخن از چگونگى ورود کافران به جهنم بود در اینجا سخن از چگونگى ورود مؤمنان پرهیزگار به بهشت است، تا به قرینه مقابله، مسائل روشن تر و آشکارتر گردد. نخست مى گوید: «کسانى که تقواىِ الهى پیشه کردند، گروه گروه به سوى بهشت برده مى شوند» (وَ سِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً).

تعبیر، به «سِیقَ» (از ماده «سوق» بر وزن شوق به معنى راندن) در اینجا سؤال انگیز است، و توجه بسیارى از مفسران را به سوى خود جلب کرده; زیرا این تعبیر، در مواردى است که کارى بدون شوق و تمایل درونى، انجام مى گیرد، این تعبیر، درباره دوزخیان صحیح است، اما درباره بهشتیان که مشتاقاً به سوى بهشت مى روند، چرا؟ بعضى، این تعبیر را، به خاطر آن دانسته اند که بسیارى از بهشتیان در انتظار دوستانشانند.

و بعضى، به خاطر این مى دانند که: شوق لقاى پروردگار، آن چنان پرهیزگاران را مجذوب خود ساخته، که به غیر او ـ حتى بهشت ـ نمى پردازند. بعضى نیز، گفته اند: مرکب ها آنها را به سرعت به سوى بهشت مى رانند.

در عین این که: این تفاسیر، خوب است و منافاتى با هم ندارد، نکته دیگرى نیز، در اینجا وجود دارد، که ممکن است سِرّ اصلى این تعبیر باشد، و آن این که: هر اندازه پرهیزگاران عاشق بهشتند، بهشت و فرشتگان رحمت، براى آمدن آنها به بهشت شائق ترند، همان گونه که گاه میزبان آن قدر، به دیدار میهمانش شائق است که او را با سرعتى بیش از آنچه خودش مى آید، به سوى خویش ببرد، فرشتگان رحمت نیز آنها را به سوى بهشت مى برند.