آبیاری گیاهان دریایی

مسئله این است که در جوامع خاورمیانه ای بخش عمده ای از سرزمین ها به کویر و دشت ها تعلق دارد. و در مقابل حاشیه ی رودها و دریاها تنها برای سکونت مناسبند که تعدادشان در مقابل مساحت کل بسیار محدود است.

جالب این جاست که اندیشمندان بر این باورند که ثروت در این کشورها از قانون "حرکت آب" تبعیت میکند. آبهای روان و رها شده (ثروت) همواره به سمتی میروند که آب (ثروت) دیگری در جریان است یا در جایی جمع شده است. آبها (پول ها) همواره مناطق کویری و پست (سکونتگاه فقرا) را رها کرده و سمت جایی میروند که آب (پول) دیگری وجود دارد.

در واقع آب ترجیح میدهد که گیاهان کویری (فقرا) را رها و گیاهان دریایی (ثروتمندان) را سیراب تر از گذشته میکنند. به همین دلیل است که گیاهان حاشیه ی کویر و دشت ها چنان ریشه میدوانند که به جرعه ای آب پول دست یازی کنند و در نهایت خشک و شکسته رها شده اسیر باد یا طعمه ی آتش روستاییان می شوند و در مقابل گیاهان دریایی (ثروتمندان) آبیاری می شوند

این پدیده از نظریه جبر جغرافیایی تاثیر پذیرفته و میان فلاسفه و اندیشمندان قرن 21 به پدیده ای به نام آبیاری گیاهان دریایی معروف گشته است.