انشا در مورد پروانه ای هستید که در تاریکی شب شمعی روشن پیدا کرده اید

در تاریکی شب، هنگامی که دنیا به خواب فرو می‌رود، من، یک پروانه کوچک، در پروازم به دنبال نوری هستم که به تنهایی‌ام پایان دهد. تاریکی شب بی‌کران و غم‌انگیز است، اما هدف من روشن و واضح. ناگهان، در میان ظلمت، شعله‌ای روشنایی می‌یابم، شمعی که چون ستاره‌ای دور در شب تار می‌درخشد.

به سوی شمع پرواز می‌کنم، هر لحظه بیشتر و بیشتر مجذوب نور آن می‌شوم. نور شمع مرا گرم می‌کند و احساس امنیت به من می‌بخشد. در این لحظات، تمام ترس‌ها و نگرانی‌هایم محو می‌شوند. فقط من و نور هستیم، در یک دنیایی که در آن زمان و مکان معنای خود را از دست می‌دهند.

اما در این جذبه، درسی هست که هر پروانه‌ای باید یاد بگیرد. نزدیکی بیش از حد به شمع می‌تواند خطرناک باشد. گرمای شعله که زیبایی‌اش مرا مجذوب کرده، می‌تواند به پرهایم آسیب برساند. این مبارزه‌ای است بین عشق به نور و حفظ زندگی، بین دلبستگی و بقا.

در نهایت، من به عنوان یک پروانه، تصمیم می‌گیرم که از این نور لذت ببرم، اما با احتیاط. من به دور شمع می‌چرخم، از گرمایش لذت می‌برم اما مراقبم که خود را از دست ندهم. این تجربه به من می‌آموزد که در زندگی، جذبه‌های زیادی وجود دارند، اما باید هوشیار بود و یاد گرفت که چگونه از آنها لذت برد بدون آنکه به خود آسیب بزنیم.

نتیجه‌گیری این است که زندگی، مانند پرواز من به دور شمع، پر از جذبه‌های زیبا و خطرات احتمالی است. درسی که می‌آموزیم این است که باید چگونه نور را دنبال کنیم و از آن لذت ببریم، اما همیشه مراقب باشیم تا در مسیرمان آسیب نبینیم.