یکی از زیبایی های طبیعت را توصیف کنید

کوه ها یک به یک و استوار در کنار یک دیگر ایستاده اند و ارتفاع بلند و کوتاه قله های شان مناظر شگفتی را پدید آورده است. سرسبزی و طراوت همه جا را فرا گرفته و طبیعت رخت سبز بر تن کرده و دشت و کوه پوشیده از علف و گل های رنگارنگ است.

هرزگاهی وزش نسیم تن سبزه ها و گل های بی شمار را به رقص در می آورد و انبوه سبزه ها مانند موجی کوتاه به نظر می رسند که از یک طرف شکل گرفته و در طرف دیگر کوه نا پدید می شود و با وزش نسیمی دیگر باز حرکت موج گونه ای دیگر شکل می گیرد. در یکی از قله ها و در میان لباس سبز رنگ مخملی کوه، تک درختی بلند قامت و کهن ایستاده و پناهگاه امنی برای پرندگان شده است.

درخت پر از برگ های نو و تازه است که با وزش نسیم صدای برگ هایش سکوت کوه را بهم می زند و در همه جا طنین انداز می شود و زیبایی اش را تمام قد به رخ همگان می کشد. آسمان نیز به رنگ آبی نیلگون در آمده و ابر های سپید مانند تکه های نرم و لطیف پنبه در تمام پهنای آن قابل مشاهده هستند.

جاده ی باریکی کوه ها را به یک دیگر متصل کرده است، جاده ای که یک طرف آن کوه و طرف دیگرش دره است، جاده ای که در نهایت زیبایی خطراتی نیز در دل خود پنهان کرده است. کمی بالا تر از جاده چشمه ی کوچکی از دل کوه جوشیده و و در عرض جاده جاری شده و پس از گذر از عرض جاده به پایین کوه سرازیر می شود.