تحقیق در مورد عباس بابایی

«شهید عباس بابایی» در سال ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین متولد شد، وی پس از طی مدارج اولیه تحصیلی درقزوین پس از آنکه در رشته پزشکی پذیرفته شد به علت علاقه به خلبانی در سال ۱۳۴۸ به نیروی ارتش پیوست.

در اواخر سال ۱۳۵۱ با درجه ستوان دومی از دانشکده افسری خلبانی نیروی هوایی فارغ‌التحصیل شد. شهید بابایی پس از طی مراحل مقدماتی پرواز در سال ۱۳۴۹ برای تکمیل و دوره پیشرفته خلبانی، به کشور آمریکا اعزام می‌شود. بازگشت عباس بابایی به کشور همزمان شده بود با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف- ۱۴ به نیروی هوایی، و وی که جزء خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف ـ ۵ بود

به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف- ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد، با اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم ستمشاهی، شهیدبابایی به عنوان یکی از نیرو‌های انقلابی نیروی هوایی، در جمع دیگر افراد متعهد ارتش پا به میدان مبارزه نهاد.

سرلشکر بابایی با اینکه معاون عملیات نیروی هوایی بود هیچگاه خود را از صحنه نبرد جدا نمی‌کرد و همیشه در میدان‌های جنگ حضور داشت و می‌گفت «اگر پرواز نکنم، احساس ضعف خواهم کرد، زیرا هستی خود را در میدان جنگ می‌بینم».

در پانزدهم مردادماه ۱۳۶۶ روز عید قربان با یک هواپیمای دو کابینه”اف -۵” در تبریز به اتفاق سرهنگ خلبان علی‌محمد نادری (خلبان کابین جلو) عهده دار انجام آخرین مأموریت پروازی خود شد، پس از بمباران مواضع دشمن و انجام ماموریت خود را برای رسیدن به عید قربان آماده کرد، باید به سرعت برای میهمانی و عید قربانی کردن نفس بر می‌گشت. هواپیما غرش‌کنان همچون صاعقه هوا را می‌شکافت و پیش می‌رفت.

ناگهان صدای اصابت گلوله فضا را متحول کرد «لبیک اللهم لبیک»، حاجی خود را به مسلخ عشق رساند. عباس سال‌ها بود که نفس خود را قربانی کرده، حال نوبت به جان دادن است و رسیدن به محبوب.