ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی

متن کامل شعر ملکا ذکر تو گویم از سنایی

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی - نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم - همه توحید تو گویم که به توحید سزایی

تو زن و جفت نداری تو خور و خفت نداری - احد بی زن و جفتی ملک کامروایی

نه نیازت به ولادت نه به فرزندت حاجت - تو جلیل الجبروتی تو نصیر الامرایی

تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی - تو نمایندهٔ فضلی تو سزاوار ثنایی

بری از رنج و گدازی بری از درد و نیازی - بری از بیم و امیدی بری از چون و چرایی

بری از خوردن و خفتن بری از شرک و شبیهی - بری از صورت و رنگی بری از عیب و خطایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی - نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

نبد این خلق و تو بودی نبود خلق و تو باشی - نه بجنبی نه بگردی نه بکاهی نه فزایی

همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی - همه نوری و سروری همه جودی و جزایی

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی - همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی

احد لیس کمثله صمد لیس له ضد - لمن الملک تو گویی که مر آن را تو سزایی

لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید - مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی