شکر تغار چیه

شکر تیغال، که به نام‌هایی مانند خار شکر و تیغ قندک نیز شناخته می‌شود، یک گیاه دارویی است با خواص درمانی فراوان. این گیاه، که به خانواده کاسنیان تعلق دارد، دارای ساقه‌ای راست و ارتفاعی نزدیک به پنجاه سانتی‌متر است.

برگ‌های آن دارای بریدگی‌های عمیق و به رنگ سبز روشن هستند. پیله‌ای که توسط حشرات روی این گیاه تشکیل می‌شود، سفید مایل به زرد و از تیغ‌های بسیار ریزی پوشیده شده است. شکر تیغال برای چیزهای متعددی از جمله تسکین سرفه‌های شدید، آرام‌بخشی، خلط‌آوری، تقویت صدا و حنجره، و رفع خشکی گلو مفید است​​.

این گیاه دارای موادی مانند سلولز، قند، نشاسته، تانن و موسیلاژ است و خواص درمانی آن شامل تقویت عضلات، کاهش تب، افزایش انعطاف پذیری ستون مهره‌ها، عملکرد به عنوان ملین و متعادل کننده دستگاه گوارش، درمان فشار خون بالا، تصلب شرایین، سکته قلبی، تکرر ادرار، بهبود سوزش مری و خلط سینه، و همچنین به عنوان یک ماده ضد سرطانی شناخته شده است​​.

با این حال، استفاده از شکر تیغال برای بیماران مبتلا به فشار خون و افرادی که از قرص‌های تنظیم فشار استفاده می‌کنند، باید با احتیاط صورت گیرد. زیاده‌روی در مصرف این گیاه می‌تواند باعث حالت تهوع شود​​.

شکر تیغال در ایران به ویژه در استان‌هایی مانند یزد، خراسان، فارس، اصفهان، کرمان، ایلام، کرمانشاه، همدان، لرستان، شاهرود، مازندران، تهران و زنجان رویش دارد و جمع‌آوری محصول آن در این مناطق صورت می‌گیرد​​.

طریقه مصرف معمول شکر تیغال شامل حل کردن آن در آب جوش و مصرف خوراکی است. توصیه می‌شود مقداری از آن را در نصف لیوان آب جوش ریخته، یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کرده، و پس از انتظار بمانید تا مخلوط به مدت ۲۰ دقیقه دم بکشد. سپس در فواصل زمانی مختلف آن را جرعه‌جرعه میل کنید.