انشا پروانه ای هستید که در تاریکی شب شمعی روشن پیدا کرده اید

چیزی توجهم را جلب کرده است. بله من نور میبینم و مرا به سوی خودش جذب میکند، آرام آرام به سویش میرم. چقدر زیبا و با وقار هست، چقدر زیبا دلبری میکند. به دورش میچرخم و باهاش نجوا میکنم، ای شمع زیبا که روشناییت ارمغان شب تاریک من است. با من باش و با من یکی شو، که بودنمان باهم بسیار زیباست.

تنهایی برای هیچکداممان زیبنده نیست. و من و تو با هم معنی میدهیم. تو شمع باشی و من به دورت پروانه وار بچرخم. زندگی همین لحظه هاست، لحظه های باهم بودن، باهم زیستن.

ای شمع با وقار بودن من در کنارت به آن نورانیت تو برمیگردد. هرچه تو نور بدهی و بیشتر بدرخشی من بیشتر همراهت خواهم بود و دورت خواهم چرخید.