وای اگر مرد گدا یک شبه سلطان بشود مثل این است که گرگی سگ چوپان بشود

هر کجا هُدهُد دانا برود کنج قفس/ جغد ویرانه نشین مرشد مرغان بشود

سرزمینی که درآن قحط شود آزادی/ گرچه دیوار ندارد خودِ زندان بشود

باغبانی که به نجار دهد باغش را/ فصل‌هایش همه همرنگ زمستان بشود

ناخدا دلخوش این آبی آرام نباش!/ وای از آن لحظه که هنگامه‌ی طوفان بشوَد