معنی شعر به نام خداوند جان و خرد فارسی نهم

*به نام خداوند جان و خرد*کزین برتر اندیشه بر نگذرد

*«به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند.»

**خداوندِ نام و خداوندِ جای*خداوند روزی ده رهنمای

**«خداوندی که صاحب نام ها و مکان هاست و خدایی که به مخلوقات روزی می‌بخشد و آنها را راهنمایی می‌کند.»

*خداوند کیوان و گَردان سپهر*فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر

**«خداوندی که سیاره زحل و آسمان و فلک را آفرید و در آن ماه و سیاره زهره و خورشید را قرار داد.»

*به بینندگان، آفریننده را*نبینی، مَرنجان دو بیننده را

*«تو نمی‌توانی با دو چشمت خدا را ببینی، پس چشمهایت را آزار نده.»

**نیابد بدو نیز، اندیشه راه*که او برتر از نام و از جایگاه

**«انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند. »

*ستودن نداند کس او را چو هست*میان بندگی را ببایدت بست

*«کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی.»

**توانا بوَد هرکه دانا بوَد*زدانش، دل پیر، بُرنا بود

**«هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود.»