معنی شعر به نام خداوند جان و خرد فارسی نهم
معنی شعر به نام خداوند جان و خرد فارسی نهم را از سایت نکس دریافت کنید.
*به نام خداوند جان و خرد*کزین برتر اندیشه بر نگذرد
*«به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند.»
**خداوندِ نام و خداوندِ جای*خداوند روزی ده رهنمای
**«خداوندی که صاحب نام ها و مکان هاست و خدایی که به مخلوقات روزی می‌بخشد و آنها را راهنمایی می‌کند.»
*خداوند کیوان و گَردان سپهر*فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر
**«خداوندی که سیاره زحل و آسمان و فلک را آفرید و در آن ماه و سیاره زهره و خورشید را قرار داد.»
*به بینندگان، آفریننده را*نبینی، مَرنجان دو بیننده را
*«تو نمی‌توانی با دو چشمت خدا را ببینی، پس چشمهایت را آزار نده.»
**نیابد بدو نیز، اندیشه راه*که او برتر از نام و از جایگاه
**«انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند. »
*ستودن نداند کس او را چو هست*میان بندگی را ببایدت بست
*«کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی.»
**توانا بوَد هرکه دانا بوَد*زدانش، دل پیر، بُرنا بود
**«هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود.»