اب زنید راه را هین که نگار میرسد مژده دهید باغ را بوی بهار می رسد معنی

*آب زنید راه را هین که نگار می رسد، مژده دهید باغ را بوی بهار می رسد

*همه راه ها و کوچه ها را با آب و جارو تمیز و پاک کنید زیرا معشوق قرار است به زودی از همین راه به دیدار من بیاید و این خبر خوش را به همه بدهید که بوی بهار می آید.

**راه دهید یار را آن مه ده چهار را کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

**راه آمدن یاز را باز کنید که از نور وجود او همه جا روشن می شود.

*چاک شدست آسمان غلغله ایست در جهان عنبر و مشک می‌ دمد سنجق یار می‌رسد

*آسمان از خوشحالی به صدا درآمده است و در جهان بوی خوش مشک می آید و صدای ساز و خوشحالی به گوش می رسد.

**رونق باغ می‌ رسد چشم و چراغ می‌رسد غم به کناره می‌رود مه به کنار می‌ رسد

**باغ سر سبزی و زیبا شده است. غم و خوشحالی از بین رفته و شادی آمده است.

*تیر روانه می‌رود سوی نشانه می‌رود ما چه نشسته‌ایم پس شه ز شکار می‌رسد

*تیر به سوی هدف می خورد و ما نشسته ایم به تماشای این همه زیبایی

**باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد

**از شدت خوشحالی سرو و سبزه و غنچه نیز به تکاپو افتاده اند.

*خلوتیان آسمان تا چه شراب می‌خورند روح خراب و مست شد عقل خمار می‌رسد

*فرشتگان در آسمان نیز از خوشحالی نیز مست شده اند و گویی در حالت خماری هستند.

**چون برسی به کوی ما خامشی است خوی ما زان که ز گفت و گوی ما گرد و غبار می‌رسد

وقتی که نوبت وصل می شود و لذت دیدار نصیبت می شود سکوت پیشه دار و گوشت به گفتار یار باشد.

مولانا